Hoe bieden TPE-verbindingen een superieure ontwerpvrijheid in vergelijking met traditioneel rubber?

De mogelijkheid om **Thermoplastisch Elastomeer (TPE)** te verwerken via snelle, precieze giettechnieken biedt een mate van ontwerpvrijheid die simpelweg onbereikbaar is met traditioneel thermohardend rubber. Rubbergieten omvat doorgaans compressie- of transferprocessen die langere cyclustijden hebben, hogere gereedschapskosten en beperkingen op de afmetingen en complexiteit van de details vanwege de hoge viscositeit van het materiaal en de uithardingsvereiste.

In tegenstelling hiermee kunnen TPE's worden verwerkt met behulp van ingewikkelde spuitgietprocessen, wat extreem dunne wanden, complexe geometrieën, nauwe toleranties en de integratie van meerdere details in één component mogelijk maakt. Dit betekent dat onderdelen die voorheen meerdere rubberen stukken of montagestappen vereisten, kunnen worden geconsolideerd in één TPE-component. Deze ontwerpvrijheid is duidelijk zichtbaar in de medische industrie (precisiebuizen en zachte connectoren), elektronica (complexe kabeltrekontlastingen en overgegoten behuizingen) en de automobielindustrie (ingewikkeld ontworpen afdichtingen en dempers). Bovendien maken de superieure stroomkarakteristieken van TPE zeer effectief multi-shot molding mogelijk, waarbij de zachte TPE samen met een stijve kunststof in één gereedschap wordt gegoten, waardoor een uniform onderdeel ontstaat zonder secundaire montage. Deze transformerende ontwerpvrijheid is een belangrijke reden waarom TPE steeds vaker wordt gespecificeerd voor de ontwikkeling van nieuwe producten in alle hoogwaardige industrieën.